και δεύτε διαλεχθώμεν, Λέγει Κύριος- και εάν ώσιν αι αμαρτίαι υμών ως φοινικούν, ως χιόνα λευκανώ, εάν δε ώσιν ως κόκκινον, ως έριον λευκανώ
(Ησαΐας 1,18)
’Ώ, τό άπειρο έλεος του Θεού! Στο αποκορύφωμα της οργής Του επί των απίστων και αχαρίστων ανθρώπων – επί του λαού, ο οποίος είναι πλήρης αμαρτιών, σπέρμα πονηρόν, υιοί άνομοι (Ησαΐας 1,4)• ως άρχοντες Σοδόμων (Ησαΐας 1,10)• και ως λαός Γομόρρας (ό.π.) – ο Κύριος, παροργισθείς, εν τούτοις δεν αποσύρει τό έλεός Του, αλλα καλεί σέ μετάνοια τον λαό Του, όπως μετά από μία φοβερή αστραπή πέφτει μιά απαλή βροχή.
Έτσι είναι ο πανοικτίρμων Κύριος – μακρόθυμος καί πλήρης ελέους, ούκ εις τέλος οργισθήσεται, ουδέ εις τον αιώνα μηνιεί (Ψαλμοι 102,9). Μόνον αν οι αμαρτωλοί παύσουν νά πράττουν τό πονηρό καί μάθουν νά αγαθοποιούν καί στραφούν με ταπείνωση καί μετάνοια στον Θεό, τότε θά γίνουν λευκοί σάν τό χιόνι.
Ό Κύριος είναι κραταιός στη βούλησή Του. Ουδείς άλλος παρά μόνον Εκείνος δύναται νά καθαρίσει την αμαρτωλή ψυχή του ανθρώπου από τήν αμαρτία και διά της κάθάρσης νά τή λευκάνει ως χιόνα. Τό ασπρόρουχο, όσο συχνά καί αν πλένεται μέ νερό, αλυσίβα και σαπούνι, όσες φορές κι αν πλυθεί δεν μπορεί νά πετύχει τή λεύκανσή του παρά μόνον όταν απλωθεί κάτω από τό φώς του ήλιου. ’Έτσι και η ψυχή μας: όσο συχνά κι αν τήν καθαρίζουμε μέ δική μας προσπάθεια και κόπο, ακόμη και αν μετέλθουμε όλα τά μέσα του Νόμου, δεν μπορεί νά γίνει λευκή – παρά μόνον όταν, επιτέλους, τήν επιρρίψουμε στά πόδια του Θεού διάπλατα ανοιγμένη, ώστε το άπλετο φώς Του νά μπορεί νά τή φωτίσει και νά τή λευκάνει!
Ό Κύριος συγκαταβαίνει, αποδέχεται, ακόμη και επιδοκιμάζει όλες τις προσπάθειες και τον κόπο μας. Επιθυμεί νά λούσουμε τήν ψυχή μας μέ τά δάκρυά μας, νά τή στύψουμε μέ τή μετάνοιά μας, νά τή λειάνουμε μέ τις τύψεις τής συνειδήσεως και νά τήν ενδύσουμε μέ αγαθά έργα. Μετά απ’ όλα αυτά, Εκείνος μάς καλεί προς Εαυτόν: δεύτε διαλεχθώμεν λέγει Κύριος (Ησαΐας 1,18). Σάν νά μάς λέει: «Θά σάς κοιτάξω καί θά δω άν είμαι Εγώ εντός σας• κι εσείς θά στραφείτε προς Εμένα, όπως κοιτάζεστε στον καθρέπτη και θά δείτε τί είδους άνθρωποι είσαστε».
Ω Κύριε, Σύ ο βραδύς εις οργήν, κατοικτείρισον ημάς προ τής τελικής οργής κατά τή Φοβερά Ημέρα τής Κρίσεως!
Σοί πρέπει πάσα δόξα, τιμή και προσκύνησις εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. Ο ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΑΧΡΙΔΟΣ. ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΗΣ ΑΧΡΙΔΟΣ. ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου