Η ΣΚΕΥΩΡΙΑ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ- ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΗΔΗ

 

Κυριακή, 28 Οκτωβρίου 2012

Η ΣΚΕΥΩΡΙΑ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΗΔΗ

Στον λιθοβολισμό του Παλαμήδη, έλαβαν μέρος τα στρατεύματα του Αγαμέμνονα και του Οδυσσέα, χωρίς κανείς άλλος να θέλει:  

«…να βάλη λίθον, αλλ’  έβλεπαν μακρόθεν βαρέως φέροντες το πράγμα, πλήν εφοβούντο την δύναμιν του Αγαμέμνονος. Δεν ήτον δε και ο Αχιλλεύς εκεί. Ο δε Παλαμήδης ούτε δειλίαν έδειξεν, ούτε λύπην, ούτε παρεκάλεσεν, αλλά λιθαζόμενος έλεγε: «χαίρε αλήθεια, προ εμού γαρ τέθνηκας…»(Ωγυγίας Μέρος ΣΤ’, Βιβλ. Γ’ κεφ. Β’) .

Στην συνέχεια ο Αγαμέμνων διέταξε να πάρουν το άψυχο σώμα του Παλαμήδη και να το πετάξουν άταφο και άκλαυτο όπως αρμόζει σε έναν προδότη. Εκείνη την στιγμή ο Αίας ο γιός του Τελαμώνα μην αντέχοντας άλλο αυτόν τον διασυρμό ακόμη και την ασέβεια στον νεκρό, βγάζοντας το ξίφος από την θήκη του έβγαλε μια σπαρακτική κραυγή και όρμησε ανάμεσα από τους Έλληνες προς την συνέλευση (εκκλησία) που είχε καταδικάσει τον ήρωα, την οποία διεσκόρπισε!!! Και στην συνέχεια πέφτοντας πάνω στο πτώμα του Παλαμήδη άρχισε να κλαίει γοερά τραβώντας τα μαλλιά του:  

Ο Αίας έκλαυσε και κήδεψε τον Παλαμήδη

« …πεσών επί το σώμα του Παλαμήδους και εναγκαλισάμενος αυτό περιπαθώς, έκλαυσε πικρώς και οδυνηρώς, στενάζων και ολολύζων, και κατασπαράττων την κόμην αυτού. Έπειτα δε αφ’ ού το εκήδευσεν εντίμως, εκόμισεν αυτό εις την Λέσβον, και το έθαψεν εις το όρος της Μεθύμνης, Λαπέτυμνον καλούμενον, ένθα ετίμησαν αυτόν ως Ήρωα οι εγχώριοι, κτίσαντες και ιερόν αυτού. Ο δε Τζέτζης εποίησε το εξής επίγραμμα.

«Κείμαι δη Παλαμήδης Ναυπλιάδης Μεθύμνη

Αντ’ ευεργεσίης λαϊνέη νιφάδι» (Ωγυγίας Μέρος ΣΤ’, Βιβλ. Γ’ κεφ. Β’) .

Η Μήθυμνα ήταν πόλη της Λέσβου που ίδρυσαν οι Πελασγοί. Στην προϊστορία αναφέρεται ως κόρη του Μάκαρος, ενός εκ των γιών του Ήλιου και αποικιστής της Λέσβου.  Ο Όμηρος αναφέρεται στη Λέσβο με την ονομασία Μάκαρος Έδος, δηλαδή βασίλειο του Μάκαρα. Τα υπόλοιπα παιδιά του εκτός της Μήθυμνας, ήταν η Μυτιλήνη, η Αρίσβη, η Άντισσα,  και ο Έρεσος. Σύμφωνα με μια παράδοση ο Θεσσαλός ήρωας Λέσβος, γιος του βασιλιά Λαπίθη και εγγονός του Αιόλου, παντρεύτηκε τη Μήθυμνα κι έδωσε τ’ όνομα της στην πόλη, ενώ ένας άλλος μύθος λέει ότι  ήταν γυναίκα του Λεπέτυμνου άλλου, μυθικού επίσης, ήρωα που έδωσε τ’ όνομα του στο ομώνυμο βουνό της περιοχής. Εδώ σ’ αυτό το όρος έρχεται ο Αίας ο Τελαμώνος και θάβει τον μεγάλο ήρωα Παλαμήδη. Οι κάτοικοι, τίμησαν τον Παλαμήδη ως Ήρωα και μάλιστα ανέγειραν προς τιμήν του και ιερό. Όπου και το πιο πάνω επίγραμμα του Τζέτζη.

Ο Παλαμήδης ήταν ψηλός, με λευκή επιδερμίδα

 και ξανθά μαλλιά. Μάλιστα συχνά αναφέρεται από τους συγγραφείς πως τα μαλλιά του ήταν «λαδωμένα» ή όπως χαρακτηριστικά λέει ο Σταγειρίτης «πιναροχαίτης». Αυτό το αποδίδουν όχι στο ότι δεν φρόντιζε τον εαυτό του, αλλά στο γεγονός πως ήταν τόσο πολύ απασχολημένος με τα στρατιωτικά και τα του πολέμου, ώστε κοιμόταν όπου εύρισκε. Στους Δελφούς στην Λέσχη των Κνιδίων, ο Παλαμήδης παρουσιαζόταν στις τοιχογραφίες του Πολυγνώτου αγένειος, χωρίς γένια κάτι που αποδείκνυε ότι πέθανε πολύ νέος.

Ο Παυσανίας λέει συγκεκριμένα: 

 “Πάνω απ’ την Κασοτίδα είναι ένα κτίριο με τοιχογραφίες του Πολυγνώτου.  Είναι αφιέρωμα των Κνιδίων και ονομάζεται από τους κατοίκους των Δελφών Λέσχη, επειδή τα παλιά χρόνια σ’ αυτό το κτίριο συνήθιζαν να συχνάζουν και να συζητούν για τα σοβαρότερα θέματα για τις μυθικές ιστορίες… Μέσα σ’ αυτό το οίκημα, ολόκληρη η ζωγραφιά προς τα δεξιά, παριστάνει την άλωση της Τροίας και τον απόπλου των Ελλήνων. Όλοι αυτοί εκτός του Παλαμήδη εικονίζονται με γενειάδα.”  (Παυσανίου Φωκικά 25,1 και 31,3).